Gedichten

Overleven

Mijn hoofd wordt een vergeetvergiet,
is niet meer te genezen.
Ik kan geen kaart meer lezen,
verdwaal in mij bekend gebied.

Als ik oprecht mag wezen:
het overleven trekt mij niet.
De flard geluk die overschiet
wordt te mooi aangeprezen.

Wie kent nog net als ik de straat
waarin ik werd geboren?
Ik wil hun stemmen horen

in lachen dat nooit overgaat.
Zolang dat wonder niet bestaat
leef ik achterstevoren.